Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Polypogon viridis & Viola suavis

fotò
fotò
Co-de-lèbre(-verdo)

Polypogon viridis

Poaceae Graminaceae

Nom en français : Polypogon vert.

Descripcioun :
La co-de-lèbre-verdo trachis en coulounìo dins li limas de ribiero e li roubino. Fai de fiéu (estouloun) que prènon eisamen racino i nous. Se recounèis à sis enflourejado en paumo ramado, verdo pièi un pau vióuleto, touto cuberto d'espigueto. Acò permès de la destria de la treinasso, Agrostis stolonifera, ço qu'èi pas toujour eisa. Pensas tambèn de regarda la lengueto qu'èi eici pu courto. Apoundèn qu'eici la lemma e la palea soun quàsi tant grando.

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Erbo
Taio : 15 à 80 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Polypogon
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae

Ordre : Poales

Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 3 à 6 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Jun à setèmbre

Liò : Ribiero - Limas - Roubino
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Subretroupicalo
Ref. sc. : Polypogon viridis (Gouan) Breistr., 1966

fotò
fotò
Vióuleto-(savo)

Viola suavis

Violaceae

Autre noum : Vióuleto-fèro.

Nom en français : Violette suave.

Descripcioun :
Aquesto vióuleto trachis dins li sebisso e lis orle de bos. Coume Viola odorata, fai de fiéu (estouloun) que couron sus lou sòu, si fueio soun quàsi roundouno e sènt qu'embaumo. Se destrìo d'aquesto radiero bonodi sis estipulo larjo emé de franjo que podon faire fin qu'un mm (fotò). Pòu i'agué de bastard emé V. alba, que trachis pulèu dins li blachiero, e V. odorata.

Usanço :
Li fueio se manjon en ensalado o peréu bouta dins la soupo. Dins vòsti pastissarié poudès i'apoundre li flour que soun poulideto. Li vióuleto soun vertuouso contro lis enfecioun e li destourbo respiratiéu. Lis erbouristo se n'en servon pèr sougna tout un fube de malautié.

Port : Erbo
Taio : 10 à 20 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Viola
Famiho : Violaceae


Ordre : Malpighiales

Coulour de la flour : Bluio
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 12 à 14 mm
Flourido : Printèms Ivèr

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 200 à 1200 m
Aparado : Noun
Febrié à abriéu

Liò : Sebisso - Orle de bos - Ribo d'aigo
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico-Sud
Ref. sc. : Viola suavis M.Bieb., 1819 (= Viola odorata subsp. suavis (M.Bieb.) Nyman, 1870 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
R
ges
C
R
C
CC
C
CC

Polypogon viridis & Viola suavis

C
R
C
C
R
RR
C
ges

Coumpara Co-de-lèbre(-verdo) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Vióuleto-(savo) emé uno autro planto

fotò